Reisverslag 2013 Deel 3 - Watersportvereniging "Alvo"
Watersportvereniging " Alvo" Rotterdam
Gemaakt Door J.H.
Reisverslag 2013 Deel 3
Reisverslagen > Reisverslagen 2013
Vaarvakantie 2013, vervolg 2, vanuit Roermond.Overnacht in: Veghel (professionele was- en droogmachine, gatverdamme),
Nederweert(3 x op rij de beste ijssalon van Nederland, joepie!!!!), Bocholt (2x), Maastricht (2x), Roermond (2x).
Wat hebben we weer veel gezien en genoten de afgelopen tijd!
Het weer is geweldig, de stemming bijna goed, als je mijn hysterische aanvallen niet meerekent :-)
V.w.b. mijn angst om te varen gaat dat toch steeds beter: Wim doet alsof ie er geduld mee heeft,
en dat doet hij goed. Op het Julianakanaal gaf ik steeds het roer over als er van die supergrote
beroeps langskwamen, maar na verloop van tijd deed ik toch alles weer alleen, zonder te roepen dat dit wel verkeerd MOET gaan,
en zonder Wim te hulp te roepen. Wim blij, want die dacht al, dat wordt een camper. Nee hoor, ik vind dit veel te leuk,
en de vrijheid die je met varen ervaart, is nergens mee te vergelijken.
Wat ook erg leuk is, is dat je steeds dezelfde boten tegenkomt, een tijd lang.
Met die mensen krijg je contact, en dat is lachen en ervaringen uitwisselen.
We hebben contact met de mensen van 2 andere boten: een superdeluxe boot, een zalmschouw (dat is pas varen!) en dan wij natuurlijk,
in ons Doerakje. De grappen gaan over en weer, en we zoeken elkaar steeds op voor een praatje.
In Roermond verrukkelijk gegeten in een puur Limburgs eetcafe, met een Franse uitstraling. Onthoud de naam: Faubourg Saint Jacques.
dat betekent: voorstad St. Jacob. En dat is de wijk waar dit cafe gelegen is, op de hoek bij de oude brug.
Het is de moeite waard mocht je in de buurt zijn, en nee, we hebben geen aandelen.
Daarna nog gepimpeld met de mensen van de luxe boot, heel leuk.
In Bocholt hebben we de kaart bestudeerd, en Wim had een leuke alternatieve route gezien "omhoog".
Die leek inderdaad leuk, maar wat betekende toch die wv, die op de kaart staat? Omdat ik me dat maar bleef afvragen,
dit toch maar even opgezocht:
wv betekent: waterval. Ik heb me rotgezocht naar de peddels! Die kon ik niet vinden, dus toch maar een vertrouwde route genomen.
Hiervoor zijn we 2 x in Maastricht geweest, en allebei de keren dat we in de sluis lagen om de Maas op te komen
kwamen we in een wolkbreuk terecht. Deze keer, in diezelfde sluis, grijnsde Wim naar mij: gaat goed he, mooi weer!
Kijk eens achter je zei ik.........we waren de sluis net uit en het brak los: noodweer! Er is dus sprake van progressie,
het noodweer kwam NA die tergend langzame sluis.
Het is maar een klein stukje naar de volgende sluis naar de jachthaven, maar die was nauwelijks te zien door de regensluier.
Toen we er waren belde Wim de sluiswachter en vroeg of hij even wilde wachten met sluizen tot het noodweer over was.
De sluiswachter bedankte Wim voor zijn begrip.
Begrip???? Het was gewoon lijfsbehoud!
In Bocholt zijn we een dag extra gebleven, het zou een volle dag regenen. Dat werd een ochtendje, op zondag. Het bleef warm.
In zo'n geval gaan we iets bezichtigen. Dat werd de mooie kerk, die we al eerder hadden gezien,
alleen was er nu een tentoonstelling, met een professionele rondleiding. Dat was heel bijzonder, al die prachtige gewaden,
heel fijntjes handgemaakt, en beeldschoon geborduurd.
Rond 1900 waren er zoveel katholieken in Bocholt, de kerk werd te klein. De toren is toen 10 meter verplaatst,
en er werd een stuk kerk aangebouwd.
In 1900!!! Niks computers, niks rekenmachines! Alles hoofd- en handwerk. Sinds die tijd worden Bocholtenaren torenkruiers genoemd.
Inmiddels is de kerk nooit meer vol, waarop Wim tegen de gids zei
dat de toren wel weer terug geplaatst kan worden. Gelukkig had de man gevoel voor humor.
s Avonds ervoor heb ik Molly aangelijnd, en heb ik het land rond Bocholt verkend. Er was een zeer steile helling, waar je niet opmocht.
Natuurlijk wilde ik weten waarom niet, dus naar boven gegaan. Het bleek een fietspad, eenrichting, waar bijna boven
een bord stond: fiets aan de hand a.u.b...........tegen de tijd dat een fietser dat bord zou hebben kunnen lezen
is ie het pad al afgestort. Molly en ik kwamen niet meer bij van het lachen.
Ik kan nog heel lang doorgaan maar zal dat nu niet doen, om te lezen wordt het wellicht teveel.
Reageer gerust, dat gebeurt al en ik vind dat heel leuk.
liefs en groetjes,
Carla.